jesteś..
na chwilkę się zjawiłeś..
to chyba jedyny moment gdy wirtualny swiat wydaje mi się taki bliski..jak ulubiony sweter, jak Ty..
przywitałeś się ze mną i..już Cię nie ma
czekam znów
by Cię mieć
"na wyciągnięcie ręki
w zasiegu wzroku
by mieć pewność Twojej obecności"
a teraz znów czekam
kamienieję
blaknę
płowieję
nie widziałam cię dni parę już..kilometrów setki i ..trochę przyjdzie mi jeszcze poczekać.
jesteś daleko..i pod skórą, i w środku, i w sercu
mam w głowie obraz Ciebie, w myślach Twój głos, na karku Twój oddech
czuję Cię
milczysz już 3 dni.
powinnam być wściekła.rozczarowana.
jestem smutna.
zbyt Cię męczą?ciężki dzień? kiepska pogoda?benzyna się skończyła na drodze?przeziębienie nie opuszcza?
czy po prostu zbyt ryzykowne byłoby odezwanie się?
dla mnie czy dla Ciebie?
każdy nasz kolejny kontakt, spotkanie sprawia, że stajemy się sobie bliżsi..
czy coś przez to mozesz stracić?
ja gotowa jestem stracić wszystko..a boję się, że mogę stracić Ciebie
przez obawy
stereotypy
odległość
złych ludzi
strach
przez nic..
przez nic można stracić wszystko..
chciałabym żebyś był
bezpieczny
szcześliwy
zebyś był dumny z każdego Twojego dnia
chciałabym żeby tak było
negocjuję to nawet z Panem Bogiem
może masz u Niego "chody"
ale protekcja Ci się przyda
szczera i bezinteresowna
....
mam nadzieję, że spełni moją prośbę
nawet jak te negocjacje to
coś za coś
to tego chcę
--
zawsze jest coś za coś
--
dla Ciebie warto
nie jestem aniołem..
ale chcę sie Tobą opiekować w nocy i w dzień
chcę Ci towarzyszyć wszędzie gdzie będziesz
nie jestem aniołem
ale chętnie dotknę Cię przyjacielską dłonią, by wskazać dobra drogę w przypadku wątpliwości..
ale chętnie ochronię Cię przed złem świata, nawet własnym ciałem
nie jestem aniołem
ale to nie znaczy, że jestem zła
może jestem za mało jeszcze dobra
dla świata
bo dla Ciebie jestem najlepsza jaka mogę być
za każdym razem gdy z Tobą jestem lub ..gdy chcę być..
dziękuję, że dodałeś mi skrzydeł..
[to nie poezja oznajmiam czytającym, bo w tej dziedzinie nie mam zdolnosci żadnych, to tylko wyznania malutkie w treści, wielkie w uczuciach)
to niesamowite jakiej mocy i chęci działania dodają nam ludzie. ludzie, którzy są dla nas dobrzy, którzy nas fascyjnują. w stwierdzeniu, że miłość może góry przenosić nie ma żadnej przesady. to rzeczywiscie broń na wszystko, powód do tego, by wciąż iść do przodu, by chciało sie chcieć, nawet, jeśli tak niedawno jeszcze byliśmy przekonani, że przegralismy życie.
Kocham od niedawna. kocham osobę, którą nie muszę się z nikim dzielić (a niestety z powodu uczucia zmuszona byłam przez 4 lata mieć kogos dla siebie czasem i ..nie tylko dla siebie). to bolesna. destrukcyjna miłość, choćby nie wiem jak zależało nam na człowieku nią obdarowanym. teraz jest inaczej. teraz poznałam kogoś, kto oficjalnie przynajmniej (doświadczenia nie pozwalają mi nigdy wierzyć we wszystko) może być tylko mój. chciałabym. czuję, że to mój czas. czas kiedy chcę dać wiele.. przede wszystkim jestem przekonana, że chcę. spotykamy się. przyciągamy jakimiś dziwnymi okolicznościami do siebie, ale..
on nie wie (mhmm raczej widać, w każdym razie nie zapytał, a ja nie powiedziałam)
on jest daleko (albo ja jestem daleko - punkt widzenia dowolny..)
w każdym razie ja jestem tu, a on jest tam i pewne jest, że : jedno z nas jest w złym miejscu..
"nadzieja to przedsmak nieba" - nie wiem kto to powiedział, ale..
dowiedziałam się (od kogoś z was), że jutro zdarzyło się..ale nie mnie..
mhmm.. śpieszę donieść, że jednak mi zdarza się nieustannie
inaczej by mnie tu przecież nie było..
codziennie burza uczuć, myśli i zdarzeń sprawia, że zdarza mi się jutro..
dziś moje decyduje o jutrze..
czy wyjdę naprzeciw pragnieniom, czy odważę się dalej walczyć, czy będzie mi się chciało chcieć
czy jeszcze uwierzę..
co dzień staje przed takim wyborem
nie zmienia się tylko to, że mi zależy na kimś..wczoraj, dziś, jutro
..zdarzają się i takie prawdziwe emocje w zblazowanym świecie
może tylko czasem ogarnia mnie panika, że ktoś (konkretny) nie zdoła tego dostrzeć
może jutro..